Në artikullin tonë të titulluar Testi i ngarkimit të sheqerit (Glukoza orale) gjatë shtatzënisë, ne do të ofrojmë informacion në lidhje me domosdoshmërinë dhe kohën e testit të ngarkimit të sheqerit të kryer gjatë shtatzënisë.
Testimi oral i glukozës bëhet për të kontrolluar diabetin gestacional. Ky test përfshin pirjen e shpejtë (brenda pesë minutave) të një lëngu të ëmbëlsuar (të quajtur Glucola) që përmban 50 gram glukozë. Rreth 60 minuta pas pirjes së tretësirës, merret një mostër gjaku nga një venë në krah. Testi i gjakut mat se si tretja e glukozës përpunohet nga trupi. Nivelet normale të glukozës në gjak arrijnë kulmin brenda 30 deri në 60 minuta pas pirjes së solucionit të glukozës. Një nivel më i lartë se normalja e sheqerit në gjak nuk do të thotë gjithmonë se një person ka diabet gestacional.
Diabeti gestacional zakonisht diagnostikohet ndërmjet javës së 24-të dhe 28-të të shtatzënisë. Nëse keni pasur diabet gestacional në një shtatzëni të mëparshme ose nëse mjeku juaj është i shqetësuar për rrezikun e zhvillimit të diabetit gestacional, testi mund të bëhet më herët. Në ditën e testimit duhet të ndiqen udhëzimet e profesionistit shëndetësor ose laboratorit.
Ditën e testit mund të hani një mëngjes të lehtë, duke shmangur ushqimet me përmbajtje të lartë sheqeri si lëngu i portokallit, petullat dhe kiflet. Shkoni në vendin e caktuar për të pirë Glucola. Një orë pas pirjes së Glukolës, nuk duhet të konsumohet asnjë ushqim apo pije ose të pihet duhan derisa të merret gjaku.
Nëse ofruesi i kujdesit shëndetësor përcakton se niveli i glukozës në gjak është i lartë, do të urdhërohet një test shtesë i shqyrtimit të diabetit gestacional. Testi vijues quhet test i tolerancës së glukozës. Ky është një test më i gjatë dhe më i saktë që do të përcaktojë nëse një person ka diabet gestacional. Nëse tregohet ky test, ofruesi i kujdesit shëndetësor do t'i japë gruas shtatzënë më shumë informacion rreth rezultateve të testit.