Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) Nedir? Belirtileri Nelerdir? Nasıl Tedavi Edilir? başlıklı makalemizde konuya dair detayları inceleyeceğiz. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) en yaygın çocukluk çağı nörogelişimsel bozukluklarından biridir. DEHB olan çocuklar genellikle dikkatsizlik, hiperaktivite ve dürtüsellik konusunda zorluk yaşarlar. Çocuklar genellikle çocukluk döneminde tanı alır ve bu durum genellikle yetişkinlikte de devam eder. Bununla birlikte etkili bir tedavi mevcuttur.
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) çocuklarda en sık görülen ve üzerinde en çok çalışılan nörogelişimsel bozukluklardan biridir. "Neuro" sinirler anlamına gelir. Bilim insanları, DEHB olan kişilerin beyinlerinde, sinir ağlarında ve nörotransmitterlerinde farklılıklar olduğunu keşfetmişlerdir.
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, yönetici işlev bozukluğuna neden olan uzun vadeli (kronik) bir beyin rahatsızlığıdır, yani kişinin kendi duygularını, düşüncelerini ve eylemlerini yönetme yeteneğini bozar. DEHB insanların şunları yapmasını zorlaştırır:
Çocuklar genellikle çocukluk döneminde tanı alır ve bu durum genellikle yetişkinliğe kadar sürer. Bununla birlikte, etkili bir tedavi mevcuttur. Tedavi edilmediği takdirde DEHB ciddi, ömür boyu sürecek komplikasyonlara neden olabilir.
Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine göre, 2 ila 17 yaş arasındaki ABD'li çocukların neredeyse %11'i DEHB tanısı almıştır. Dünya genelinde ise çocukların %7,2'si DEHB tanısı almıştır.
Erkek çocuklar, kız çocuklara kıyasla iki kat daha fazla dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı almaktadır. Ancak bu, daha fazla erkek çocukta DEHB olduğu anlamına gelmez. Sadece hiperaktif tip semptomları daha sık gösterdikleri ve bu nedenle teşhis edilmelerinin daha kolay olduğu anlamına gelir.
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun kendini gösterebileceği dört farklı yol vardır. Sağlık görevlileri, çocuğun gösterdiği semptom türlerini, durumu bu dört yoldan biriyle teşhis etmek için kullanır.
Buna sahip çocuklarda sadece dikkat eksikliği DEHB vardır. Sağlık görevlileri daha önce bu tipi dikkat eksikliği bozukluğu olarak adlandırıyordu. Dikkatsizlik sergileyen çocuklar çoğunlukla odaklanmakta, organize olmakta ve doğru yolda kalmakta zorluk çekerler ve daha az hiperaktivite/dürtüsellik belirtisi gösterirler.
Bu tabloya sahip çocuklar hiperaktivite ve dürtüsellik ile ilgili sorunlar gösterirler ve dikkatle ilgili daha az belirgin sorunlar gösterebilirler. Hiperaktivite, kıpır kıpır olabilecekleri, yerinde duramayacakları, çok fazla enerjiye sahip olacakları ve aşırı konuşkan olacakları anlamına gelir. Dürtüsellik, başkalarının sözünü kesebilecekleri ve öncesinde düşünmeden hareket edebilecekleri anlamına gelir. Bu en az görülen türdür ve genellikle küçük çocukları etkiler.
Bu tabloya sahip çocuklar diğer tiplerin her ikisinden de en az altı belirti gösterir. Dikkatsizlik ve hiperaktivite-dürtüsellik belirtileri eşit olarak görülür. Bu tip, insanların DEHB ile en sık ilişkilendirdiği tiptir. Vakaların yaklaşık %70'i bu tipe girer.
Bu vakalarda semptomlar o kadar şiddetli olabilir ki çocuklar açıkça işlev bozukluğu gösterebilir ancak dikkatsiz, hiperaktif/dürtüsel veya kombine tip DEHB tanısı için resmi semptom kriterlerini karşılamayabilir. Bu gibi durumlarda doktorlar, tanı olarak "tanımlanmamış DEHB" tanısı koymaktadır.
Doktorlar eskiden DEHB'nin dikkat eksikliği baskın türünü "dikkat eksikliği bozukluğu (DEB)" olarak adlandırırdı. 1994 yılında Amerikan Psikiyatri Birliği bu ismi resmi olarak değiştirmiştir. Doktorlar artık hiperaktivite belirtileri olsun ya da olmasın DEHB'nin tüm formlarını "dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu" olarak adlandırmaktadır. Yukarıda açıklandığı gibi doktorlar farklı türleri belirtilere göre teşhis etmektedir.
İsim değişikliği onlarca yıl önce gerçekleşmiş olsa da birçok kişi bu durumu hala dikkat eksikliği bozukluğu (DEB) olarak adlandırmaktadır. DEB ve DEHB arasındaki fark, birincisinin hiperaktivite veya dürtüsellik belirtileri içermemesidir.
Çocuğun doktoru, belirli semptomların varlığı ve yokluğuna göre bir teşhis koyacaktır. Belirtilerin yaşamın en az iki alanında (okul ve ev gibi) işlevselliğe müdahale etmiş olması ve en az son altı ay boyunca ortaya çıkmış olması gerekir.
Doktorlar DEHB belirtilerini teşhis etmek ve durumun türünü belirlemek için şunları kullanır: Dikkatsiz, hiperaktif/dürtüsel, kombine veya belirtilmemiş. Amerikan Psikiyatri Birliği'nin Mental Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabı, Beşinci Baskı Metin Revizyonu (DSM-5-TR), doktorların tanı koymak için kullandıkları kılavuzları sağlar.
Dikkat eksikliği olan çocuklarda DEHB belirtileri arasında odaklanma, organize olma ve görevde kalma güçlüğü yer alır. DSM-5-TR'ye göre, bu tip bir çocuk aşağıdaki dokuz davranıştan en az altısını sergilemelidir. (Davranışlar günlük aktivitelerde, okulda ve evde sorun teşkil etmelidir, çocukların çoğunda olduğu gibi sadece zaman zaman görünüyor olmamalıdır).
Hiperaktif/dürtüsel tipe sahip kişiler aşağıdaki DEHB belirtilerini gösterirler. DSM-5-TR'ye göre, bir çocuk aşağıdaki dokuz davranıştan en az altısını sergilemelidir ve bunlar günlük aktivitelerde sorun yaratmalıdır.
Kombine tipe sahip kişiler hem dikkatsiz hem de hiperaktif/dürtüsel kategorilerden davranışlar sergiler. DSM-5'e göre, çocuklar toplam davranışların en az 12'sini sergilemelidir (en az altı dikkatsiz davranış ve altı hiperaktif/dürtüsel davranış).
Bilim insanları DEHB olan kişilerin beyin yapısı ve aktivitesinde farklılıklar tespit etmişlerdir. Ön lob beynin ön kısmıdır, alnın arkasındaki kısımdır. Ön lob planlama, dikkat etme, karar verme ve davranışları yönetmek için dili kullanmaktan sorumludur. Araştırmacılar bu tür faaliyetlere yönlendirilmiş dikkat adını vermektedir. DEHB'li kişilerin beyinleri, nörotipik insanlarınkinden daha geç bir zamanda tam olgunluğa ulaşma eğilimindedir.
İnsanlar, DEHB olan kişilerde çok güçlü olan ikinci bir dikkat türü olan otomatik dikkati askıya almak için yönlendirilmiş dikkati kullanırlar. Ancak yönlendirilmiş dikkat çok çaba gerektirir ve kullanımı zordur. DEHB olan bir kişide, yönlendirilmiş dikkat becerileri daha zayıf olma eğilimindedir. Otomatik dikkat, ilginç veya ilgi çekici bir şey yaparken kullanılan dikkat türüdür. Yönlendirilmiş dikkat ise yorucu ya da ilgi çekmeyen bir şey yapılması gerektiğinde kullanılan dikkat türüdür. (Örneğin, çocuklukta, sıkıcı, tekrarlayan görevler.)
Buna ek olarak, nöron adı verilen sinir hücreleri beyne sinyaller iletir. Bu sinyaller beyinde ağ adı verilen nöron grupları halinde dolaşır. Bilim insanları beynindeki otomatik dikkat ağını varsayılan mod olarak adlandırır. Beyindeki yönlendirilmiş dikkat ağına ise görev-pozitif mod ya da beynin yönetici ağı adı verilir. Araştırmacılar DEHB'li kişilerde farklı çalışan ana ağlar bulmuşlardır. Nörotransmitterler (sinyallerin bir sinir hücresinden diğerine iletilmesine yardımcı olan kimyasallar) DEHB'de de rol oynar.
Araştırmacılar bu beyin farklılıklarını keşfetmiş olsalar da bunların neden ortaya çıktığını ve DEHB semptomlarına yol açtığını tam olarak anlamış değiller. Ancak mevcut araştırmalar genetiğin hayati bir rol oynadığını göstermektedir. DEHB genellikle ailesel olarak görülür. DEHB'li bir çocuğun bu rahatsızlığa sahip bir ebeveyne sahip olma ihtimali 4'te 1'dir.
DEHB'nin diğer olası nedenleri ve risk faktörleri şunları içerebilir:
Aşağıdakiler DEHB'nin nedenleri değildir:
Tedavi edilmediği takdirde DEHB potansiyel olarak bir dizi uzun vadeli komplikasyona yol açabilir. Bu komplikasyonlar şunları içerebilir:
Kişi çocuğunda DEHB olabileceğinden endişeleniyorsa, ilk adım bir sağlık uzmanından randevu almaktır. Çocuğun doktoru veya başka bir uzman, Amerikan Pediatri Akademisi tarafından geliştirilen bir dizi yönergeyi kullanarak çocukta DEHB olup olmadığını belirleyebilir. Bu kılavuz özellikle 4 ila 17 yaş arasındaki çocuklar içindir. DEHB'yi 4 yaşından küçük çocuklarda teşhis etmek zordur çünkü çok hızlı değişebilirler ve bu yaştaki birçok çocuk doğal olarak aşırı aktif veya dikkatsizdir. Ayrıca depresyon veya anksiyete gibi diğer rahatsızlıkları olan ergenlerde DEHB teşhisi koymak daha zor olabilir.
Durumu teşhis etmeye yardımcı olacak bir DEHB testi yoktur. Çocuğun doktoru birkaç adım atacak ve tanı koymasına yardımcı olmak için birçok bilgi toplayacaktır. Kilit faktör, DEHB ile ilişkili davranışları okul ve ev gibi farklı ortamlarda gözlemleyen birden fazla kişidir. Çocuğun davranışlarının değerlendirilmesinde aşağıdakiler de dahil olmak üzere çok sayıda kişi yer alacaktır:
Rapor edilen bu bilgilere dayanarak çocuğun doktoru, çocuğun davranışının yaşıtı diğer çocuklarla nasıl karşılaştırıldığına bakacaktır. Çocuğun semptomları not edilerek, DEHB teşhisine yardımcı olmak için DSM-5-TR'de bulunan yönergeler de kullanılacaktır. DSM-5-TR şunu belirtmektedir:
Doktorlar çocuğu ve belirtilerini değerlendirdikten sonra, DEHB türüyle birlikte bir teşhis koyabilirler. Davranışların kapsamlı bir değerlendirmesi kritik önem taşır (sadece nöropsikolojik dikkat testi değil), çünkü oldukça zeki olan birçok çocuk dikkatsizlik belirtileri gösterirken bile okulda iyi performans gösterebilir.
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu, ABD'li yetişkinlerin yaklaşık %4,2'sini etkilemektedir ancak DEHB tanısı konmamış çok daha fazla yetişkin olması muhtemeldir. Bazı durumlarda, depresyon ve anksiyete gibi diğer rahatsızlıklar nedeniyle yetişkinlikte DEHB tanısı koymak zor olabilir.
Çocuğun teşhisi sırasında ebeveynleri de kendilerindeki DEHB belirtilerini fark edebilir. Bir yetişkin olarak DEHB tanısı almak için durumla ilişkili semptomlardan en az beşine sahip olmak gerekir. Buna ek olarak, durumun çocukluk döneminde başladığına dair kanıt da olmalıdır. Tanı koymada aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli ek faktörler söz konusudur:
DEHB tedavisinin amacı, çocuğun semptomlarını iyileştirmek ve böylece evde ve okulda daha etkili bir şekilde çalışabilmesini sağlamaktır. Daha küçük çocuklar için (4 ve 5 yaş), doktorlar ilaç tedavisi denenmeden önce ilk tedavi yöntemi olarak ebeveynlere müdahale önermektedir.
Çoğu durumda; daha büyük çocuklar, ergenler ve yetişkinler için en iyi DEHB tedavisi, davranış terapisi ve DEHB ilaçlarının bir kombinasyonunu içerir.
Doktorlar 13 yaşından küçük çocuklar için davranış yönetimi konusunda ebeveyn eğitimi önermektedir. Ergenler için, sosyal beceri eğitimi veya yürütme işlevi eğitimi gibi diğer davranış terapisi ve eğitim türleri önerilir. Davranış terapisinin amacı, istenmeyen veya endişe verici davranışları ortadan kaldırırken olumlu davranışları öğrenmek veya güçlendirmektir. Yönetici işlev eğitiminin amacı, organizasyon becerilerini ve kendi kendini izlemeyi geliştirmektir.
İlaç tedavisi, DEHB'li kişilerin semptomlarını ve arkadaşları, aileleri ve diğer kişilerle sorunlara neden olan davranışlarını yönetmelerine yardımcı olabilir. ABD Gıda ve İlaç Dairesi, 6 yaşından küçük çocuklarda DEHB'yi tedavi etmek için birkaç farklı ilaç türünü onaylamıştır.
Çocuğun, faydaları ve yan etkileri arasında doğru dengeyi bulmadan önce farklı ilaçları ve farklı dozları denemesi gerekebilir.
Bilim insanları DEHB'nin gelişiminde genetiğin önemli bir rol oynadığına inanmaktadır. Yani, bu durumun ortaya çıkmasını engellemek mümkün görünmemektedir. Ancak kaçınılabilecek bazı risk faktörleri vardır. Kişi hamileyse, alkol, tütün ve eğlence amaçlı uyuşturucu gibi toksinlerden ve maddelerden kaçınmalıdır. Bu riski azaltabilir ancak araştırmacılar DEHB'nin görülme sıklığını ve yaygınlığını azaltmanın yolları hakkında çok az şey bilmektedir.
DEHB'nin uzun vadeli görünümü (prognozu) çocuğun tedavi görüp görmediğine bağlıdır. Davranış terapisi ve/veya ilaç tedavisi ile çoğu çocuk sağlıklı bir yaşam sürmeye devam eder.
Tedavi edilmeyen DEHB'li kişiler daha kötü sonuçlar ve yaşam boyu komplikasyonlar yaşayabilir.
Bu komplikasyonlar şunları içerebilir:
İnsanlar DEHB'yi atlatamazlar ancak bazı insanlar semptomlarını etkili bir şekilde yönetmeyi öğrenir ve yetişkinliğe ulaştıklarında DEHB kriterlerini karşılamayabilirler. Bazı insanlar için DEHB semptomları hala işlevselliklerini etkiler. Bu, yaşam boyu süren bir durumdur. Bununla birlikte, birçok kişi bunu yönetmeyi öğrenir, böylece semptomlar işlev görme yeteneklerini etkilemez ve tatmin edici bir yaşam sürmelerine izin verir.
Sağlıklı kalmak DEHB'li çocuklar için özellikle önemlidir. Davranış terapisi ve ilaç tedavisine ek olarak, sağlıklı bir yaşam tarzı sürdürmek çocuğun semptomlarıyla başa çıkmasını kolaylaştırabilir. Sağlıklı davranışlar şunları içerir:
DEHB'yi evde yönetmek için aşağıdaki stratejiler yararlı olabilir:
DEHB, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu anlamına gelir. DEHB'nin anlamı, durumu tanımlamaya yardımcı olur. DEHB olan çocuklar genellikle dikkatsizlik ve hiperaktivitenin yanı sıra dürtüsellikle ilgili zorluklar yaşarlar. Neredeyse tüm çocukların hayal kurduğu, yaramazlık yaptığı ve/veya dikkatinin dağıldığı anlar vardır ancak DEHB'li çocuklar için bu anlar ara sıra yaşanan bir sorundan daha fazlasıdır. Davranışlar o kadar sık ve o kadar aşırı düzeyde ortaya çıkar ki, günlük faaliyetlerde etkili bir şekilde işlev görme yeteneklerini engeller.
DEHB otizm spektrumunda değildir. Ancak otizm spektrum bozukluğu ve DEHB'nin her ikisi de nörogelişimsel bozukluklardır. Her ikisi de aynı semptomların bazılarını paylaşırlar. Ayrıca çocukta bu bozukluklardan biri varsa, diğerine sahip olma olasılığı da artabilir.
Buna ek olarak, disleksi ve diskalkuli gibi öğrenme güçlükleri DEHB'li çocuklarda nörotipik popülasyona göre daha yüksek bir insidans göstermektedir. DEHB'li çocukların yaklaşık %30 ila %40'ında öğrenme güçlüğü de bulunmaktadır. DEHB'li çocuklar gibi, öğrenme güçlüğü olan çocuklar da özel eğitim hizmetleri almaya uygundur.
DEHB olan kişiler nörotipik beyinli kişilerin ötesinde birçok yetenek ve beceriye sahiptir. Bazı şirketler bu avantajlar nedeniyle nörodejeneratif olan kişileri kasıtlı olarak işe almaktadır. Bu yetenek ve beceriler şunları içerebilir:
Kız çocuklarında DEHB görülme olasılığı, erkek çocuklarda görülme olasılığı kadardır. Durum genellikle kızlarda farklıymış görünür ancak DEHB her iki cinsiyeti de eşit derecede etkiler. Kız çocukları, daha kolay gözlemlenebilen hiperaktif belirtiler gösteren erkek çocuklara kıyasla daha küçük yaşlarda daha dikkat çekmeyen belirtiler gösterme eğilimindedir.
Hastalığın teşhisi konusundaki yaygın gelişmelere rağmen, bazı doktorlar hala hastalığın erkekleri daha fazla etkilediğine dair modası geçmiş klişelerle çalışmaktadır. Bu nedenle, kız çocuklarına tanı konulamaması ve tedavi görememeleri daha olasıdır.
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB) her yaştan insanı etkileyen, yaygın ve yaşam boyu süren bir durumdur. Çocuğun davranışlarını ve dikkatini etkileyebilse de terapi ve ilaçlarla tedavi edilebilir. Davranışsal tedaviler ve arkadaşlardan, aileden ve öğretmenlerden alınan destek (sosyal iskele olarak adlandırılır) çocuğun durumunu yönetmeye yardımcı olacak önemli yollardır. Çocuğunda DEHB olabileceğinden endişelenenler bir doktora başvurmalıdır. Doktorlar, teşhis koyma ve çocuk için doğru tedavi planını belirleme adımlarında ebeveynlere yardımcı olabilirler.
Gebe Okulu Nedir?
Vertebroplasti Nedir? Hangi Durumları Tedavi Eder? Yan Etkileri Nelerdir?
Lisfranc Yaralanması Nedir? Belirtileri Nelerdir? Nasıl Tedavi Edilir?
Açık Redüksiyon ve İç Sabitleme (ORIF) Nedir? Kimlere Uygulanır? Faydaları Nelerdir?
Bilek Ağrısı Neden Olur? Nasıl Tedavi Edilir?
Osteoporoz Nedir? Belirtileri Nelerdir? Nasıl Tedavi Edilir?
Bacak Kırıkları Neden Olur? Belirtileri Nelerdir? Nasıl Tedavi Edilir?
Bilek Kırıkları Neden Olur? Belirtileri Nelerdir? Nasıl Tedavi Edilir?
Subungual Hematom Nedir? Belirtileri Nelerdir? Nasıl Tedavi Edilir?
Medial Tibial Stres Sendromu Nedir? Belirtileri Nelerdir? Nasıl Tedavi Edilir?